-
1 funis
fūnis, is, m., das Seil, der Strick, das Tau, funis nauticus, Tau, Fest.: funis nervinus, Veget. mil.: funes blattini, Eutr.: funis explicatur, wickelt sich ab, Vitr.: per funem demitti, Verg.: funibus in murum tolli, Eutr. – zum Gebrauche auf Schiffen, ancorarius funis, Ankertau, Caes.: funes, qui antemnas ad malos religabant, Caes.: bes. zum Befestigen der Schiffe am Lande vom Hinterdecke aus, in Creta religare funem, Catull.: religare querno a stipite funem, Ov.: neque an- corae funesque subsistunt, neque etc., Caes.: funem solvere, Verg. u. Iuven.: haerentis in salo naviculae funem magis praecide quam solve, Hieron. epist. 53, 10. – v. Seil des Seiltänzers, per extentum funem ire, Hor.: per intentos funes ire, Sen.: per funem ambulare, Sen. – bildl. u. sprichw., ne currente retro funis eat rotā, damit der Spieß sich nicht umkehrt, Hor. carm. 3, 10, 10: funem reducere, seine Meinung ändern, Pers. 5, 118: funem ducere = befehlen, herrschen, dagegen funem sequi = gehorchen, dienen, Hor. ep. 1, 10, 48, s. das. Obbarius (p. 85): ex arena funem efficere (εξ ἄμμου σχοινίον πλέκειν), von einer unmöglichen Sache, Col. 10. praef. § 4. – / funis gen. fem., Lucr. 2, 1154; vgl. Quint. 1, 6, 5. Gell. 13, 20, 21.
-
2 funis
fūnis, is, m., das Seil, der Strick, das Tau, funis nauticus, Tau, Fest.: funis nervinus, Veget. mil.: funes blattini, Eutr.: funis explicatur, wickelt sich ab, Vitr.: per funem demitti, Verg.: funibus in murum tolli, Eutr. – zum Gebrauche auf Schiffen, ancorarius funis, Ankertau, Caes.: funes, qui antemnas ad malos religabant, Caes.: bes. zum Befestigen der Schiffe am Lande vom Hinterdecke aus, in Creta religare funem, Catull.: religare querno a stipite funem, Ov.: neque an- corae funesque subsistunt, neque etc., Caes.: funem solvere, Verg. u. Iuven.: haerentis in salo naviculae funem magis praecide quam solve, Hieron. epist. 53, 10. – v. Seil des Seiltänzers, per extentum funem ire, Hor.: per intentos funes ire, Sen.: per funem ambulare, Sen. – bildl. u. sprichw., ne currente retro funis eat rotā, damit der Spieß sich nicht umkehrt, Hor. carm. 3, 10, 10: funem reducere, seine Meinung ändern, Pers. 5, 118: funem ducere = befehlen, herrschen, dagegen funem sequi = gehorchen, dienen, Hor. ep. 1, 10, 48, s. das. Obbarius (p. 85): ex arena funem efficere (εξ ἄμμου σχοινίον πλέκειν), von einer unmöglichen Sache, Col. 10. praef. § 4. – ⇒ funis gen. fem., Lucr. 2, 1154; vgl. Quint. 1, 6, 5. Gell. 13, 20, 21. -
3 funis
funis, is, m. corde, câble. - au fém. Lucr. 2, 1154, cf. Gell. 13, 21, 21. - junco funes nectere, Plin.: faire des cordes de jonc. - funis nauticus, Fest.: câble, amarre. - in Cretam religare funem, Catul.: aborder en Crète. - funem ducere, Hor.: tenir le bout de la corde, conduire, commander. - funem sequi, Hor.: suivre le bout de la corde, suivre, obéir. - funem sequi potius quam ducere, Hor. Ep. 1, 10, 48: obéir plutôt que commander. - funem educere, Pers. 5, 118: ramener à soi la corde, retirer la corde, revenir sur ce qu'on a dit, se rétracter, reprendre sa parole. - ex arena funem efficere, Col. 10, praef. 4: tenter l'impossible (faire une corde avec du sable). - ire per extentum funem, Hor. Ep. 2, 1, 210: marcher sur une corde raide (venir à bout d'une difficulté).* * *funis, is, m. corde, câble. - au fém. Lucr. 2, 1154, cf. Gell. 13, 21, 21. - junco funes nectere, Plin.: faire des cordes de jonc. - funis nauticus, Fest.: câble, amarre. - in Cretam religare funem, Catul.: aborder en Crète. - funem ducere, Hor.: tenir le bout de la corde, conduire, commander. - funem sequi, Hor.: suivre le bout de la corde, suivre, obéir. - funem sequi potius quam ducere, Hor. Ep. 1, 10, 48: obéir plutôt que commander. - funem educere, Pers. 5, 118: ramener à soi la corde, retirer la corde, revenir sur ce qu'on a dit, se rétracter, reprendre sa parole. - ex arena funem efficere, Col. 10, praef. 4: tenter l'impossible (faire une corde avec du sable). - ire per extentum funem, Hor. Ep. 2, 1, 210: marcher sur une corde raide (venir à bout d'une difficulté).* * *Funis, huius funis, tam masculini, quam foeminini generis est, teste Gellio. Chorde. -
4 funis
fūnis, is, m. ( fem., Lucr. 2, 1154; ap. Gell. 13, 20, 21, and Non. 205, 22; cf. Quint. 1, 6, 6) [perh. for fudnis, root in Sanscr. bandh-, bind; cf. Gr. peisma, rope; kindr. with schoinos], a rope, sheet, line, cord (syn.:2.restis, rudens): funes dicti, quod antea in usum luminis circumdati cera, unde et funalia,
Isid. Orig. 19, 4; Cato, R. R. 135, 4; Varr. R. R. 1, 22; Caes. B. G. 3, 13, 5; 3, 14, 6; 4, 29, 3 al.; Plin. 16, 1, 1, § 4; Verg. A. 2, 262; Ov. M. 8, 777 et saep.:patiatur necesse est illam per funes ingredientium tarditatem,
i. e. of the rope-dancers, Quint. 2, 14, 16.—Prov.a.Funem ducere or sequi, to lead or follow the rope, i. e. to command or serve (the fig. being most probably that of an animal led by a rope):b.imperat aut servit collecta pecunia cuique, Tortum digna sequi potius quam ducere funem,
Hor. Ep. 1, 10, 48.—Funem reducere, to pull back the rope, i. e. to change one's mind, Pers. 5, 118.—c.Funem in diversa distendere, to dispute pro and con, Tert. Pudic. 2; adv. Marc. 4.—d.Ut, quod aiunt Graeci, ex incomprehensibili parvitate arenae funise effici non possit (Gr. exammou schoinion plekein), to make a rope of sand, i. e. to perform the impossible, Col. 10 praef. § 4 fin. -
5 abscido
abs-cīdo, cīdī, cīsum, ere [ caedo ]1) отрезать, отрубать, отсекать (funes Cs; caput C, VP etc.)2) разъединять, разрывать ( exercitum in duas partes Cs)3) с.-х. жать, убирать (tritici messis absciditur, v. l. abscinditur Pall)spe undique abscīsā L — когда всякая надежда была потерянаa. aquam L — отрезать доступ к воде, отвести водуa. multum laudi alicujus Lcn — сильно умалить чью-либо славу5) кастрировать ( aliquem Eccl) -
6 antarius
antārius, a, um (греч.)подъёмный, служащий для поднятия ( funes Vtr) -
7 chalatorius
chalātōrius, a, um (греч.) -
8 incido
I in-cido, cidī, —, ere [ cado ]1)а) падать, попадать (in laqueos Q и laqueos Vulc; in insidias, in manūs alicujus C, тж. i. manus alicujus Ap); наткнуться, натолкнуться ( alicui и in aliquem C); впадать ( amnis incidit flumīni L); упасть (in foveam C; ad terram V)i. in condicionem Ap — подпасть под условие (договора)in damnationem i. Ap — проиграть тяжбуб) врываться (patentibus portis—dat. L)i. ad aliquid faciendum C — прийти к мысли что-л. сделатьin mentionem alicujus rei i. C — упомянуть о чём-л.incĭdit in mentem alicui Ter, C — кому-л. приходит в голову (на ум)in opinionem i. T etc. — прийти к мнению или приобрести репутациюin sermonem hominum i. C — стать предметом людских толковin aliquem diem i. C — прийтись на какой-л. день (совпасть с каким л. днём)2) бросаться, устремляться ( in vallum portasque L); нападать ( alicui или in aliquem L)3) перен. охватывать, овладевать, объять (terror incĭdit alicui Cs; pestilentia incidit in urbem L); впадать ( in insaniam C): очутиться, оказатьсяi. in aes alienum C — наделать долговin morbum i. C — заболетьi. in iram Lact — прийти в яростьi. in Diodorum C — согласиться с мнением Диодора4)а) случаться, приключаться (bellum incĭdit Nep, Cs)б) возникать, представиться (potest i. quaestio Q)II in-cīdo, cīdī, cīsum, ere [ caedo ]1) надрезать ( arborem Cs); порезать, поранить ( manum bH); рассекать, вскрывать ( corpora mortuorum CC); разрезать, перерезать, перерубать (tortos funes V; vincula, venas alieui C etc.); нарезать ( faces V)2)а) врезать, вырезать, высекать (nomina in tabula L; i. aliquid in marmore, in aes, in columna aenea C; i. leges ligno, amores arboribus V)ferro dentes i. O — зазубрить железо, т. е. смастерить пилуб) покрывать резьбой, гравировкой (i. tabulam litteris L)3) обрезывать, подрезывать (pinnas C; vites V; arbores Cs, PM)4) резко обрывать, прекращать ( ludum H)5) перебивать, прерывать (sermonem L; ludum H; deliberationem C)6) предотвращать ( novas lites V)7) лишать, отнимать ( spem L)8) отменять, объявлять недействительным ( testamentum Dig) -
9 intensus
intēnsus, a, um [ intendo ]2) напряжённый, внимательный ( aurem intensissimum praebere Aug) -
10 intortus
1. a, umpart. pf. к intorqueo2. adj.2) дребезжащий, вибрирующий, переливчатый или раскатистый ( carmen noctuarum Ap)sonus i. PM — трель4) извращённый, испорченный ( mores Pers) -
11 loreus
lōreus, a, um [ lorum ]ремённый, сделанный из ремней ( funes Cato)latĕra alicujus lorea facere шутл. Pl — исполосовать кого-л. ремнями -
12 praerumpo
prae-rumpo, rūpī, ruptum, ereспереди обрывать, отрывать (funes praerumpebantur Cs; p. retinacula puppis O). — см. тж. praeruptus I -
13 sarcio
sarsī, sartum, īre1) чинить, ремонтировать (tunĭcam J; funes vetĕres Cato)2) лечить ( rimas pedum PM)3) возмещать, исправлять, поправлять (detrimentum Cs; damnum L); заглаживать ( injuriam C). — см. тж. sartus -
14 tortus
I 1. a, umpart. pf. к torqueo2. adj.1) извилистый ( via Prp)2) витой, кручёный (funes V; periscelides Pt)3) изогнутый ( supercilia Pl)4) крутящийся, бурный ( vertex V)5) запутанный, неясный, нечёткий ( condiciones Pl)II tortus, ūs m. [ torqueo ]1) извив, изгиб ( dracōnis C)corpore tortūs dare V — извиваться, изгибаться2) вращение, размахивание ( habēnae St) -
15 udus
ūdus, a, um [из uvidus ]1) мокрый, влажный (humus, oculi O); орошённый ( uda pomaria rivis H); промокший (udi tamquam mures Pt)3) сочный, свежий ( rami H)4) многоводный ( Tibur H)5) выпивший, хмельной ( aleator M)6) свежий, мягкий ( argilla H); гибкий ( lora et funes H) -
16 abscido
abs-cīdo, cīdī, cīsum, ere (abs u. caedo), abhauen, abschneiden, I) eig.: a) übh.: funes, Caes.: crines, Tac.: ramos, Caes.: lignum sagittae, Curt.: caput, Cic.: brachium, Liv.: alci aures nasumque, Sen.: alci cervices, Auct. b. Hisp.: rebus caput (im Bilde), Sil.: dentibus linguam, abbeißen, Val. Max. – latera montium, schroff abgraben, Sen. de clem. 1, 19, 7: aquam, abschneiden, abgraben, Liv. 41, 11, 4. – b) beschneiden = entmannen, kastrieren, Attis abscisus, Arnob. 1, 41: homo abscisus, Kastrat, Arnob. 5, 42: Partiz. subst., α) abscisī, ōrum, m., Entmannte, Kastraten, Arnob. 5, 31. – β) abscisa, ōrum, n., die abgeschnittenen Zeugungsteile, Arnob. 5, 13. – II) übtr.: a) übh.: intersaeptis munimentis hostis pars parti abscisa erat, abgeschnitten, Liv.: abscisus in duas partes exercitus, getrenntes, Caes. – b) die Stimme usw. abschneiden = verstummen machen od. lassen, vox absciditur per ἀποσιώπησιν, Quint.: abscisa scelere Antonii vox publica est, Vell. – c) abschneiden = gänzlich benehmen, entziehen, omnium rerum respectum praeterquam victoriae sibi absc., die Aussicht auf usw., Liv.: regibus spem auxilii sui, Liv.: spe undique abscisā, Liv.: illa tibi tota oratio abscisa esset, Liv.: abscisis omnibus praesidiis (Unterstützung), Tac.
-
17 adduco
ad-dūco, dūxī, ductum, ere, I) etw. heran-, an sich-, nach sich hin ziehen, 1) im allg.: ramulum (Ggstz. remittere, loslassen), Ov.: parvis colla lacertis, mit den Ärmchen den Hals (der Mutter) zur Umarmung nach sich hin ziehen, Ov.: lacertum (lacertos) od. palmas, zum Ausholen an sich ziehen, ausholen mit usw., Verg. u. Ov.: pedem, an sich ziehen, aufheben, um zu treten, Ov.: ostium cellae, zuziehen, Petr. – 2) insbes.: a) straff-, scharf anziehen, spannen, togam, Sen.: lorum, Liv.: funes, Caes.: balistae et reliqua tormenta contenta atque adducta vehementius, schärfer angezogen, Cic.: habenas (die Zügel), Ggstz. remittere, Cic. (im Bilde): habenam (den Schwungriemen), Verg.: arcum, Verg.: sagittam, Verg. – b) zusammenziehen, runzeln, adducit cutem macies, Ov., sitis miseros artus, Verg. – bes. add. frontem, die Stirn in (düstere) Falten ziehen (vor Kummer, Betrübnis usw., Ggstz. remittere fr.), Sen. u. Quint.: u. so vultum ad tristitiam, Sen. – II) jmd. mit sich (als dux) an einen Ort od. zu jmd. herbei-, hinführen, -bringen, -schaffen, -holen, mitnehmen, mitbringen, begleiten, A) eig.: a) leb. Wesen: alqm intro, Plaut.: alqm eo (dahin) in conspectum populi, Liv.: alqm ad se domum, Plaut.: turbam domum, Ter.: alqm ad cenam, Plaut.: alqm secum, Ter. u. Cic.: exercitum, Cic.: copias navibus (auf Sch.), Liv.: ad aegros medicum, Cic.: gentes in Italiam, Cic.: alqm in ius od. in iudicium od. bl. alqm, vor Gericht ziehen, Cic. – insbes., zuführen, alci pueros venales ex Gallia, Cic.: alci scortum, Ter. u. Nep.: alci exercitum subsidio (zur Hilfe), Nep. – b) lebl. Objj., etw. herbei-, mitführen, -bringen, aurum secum, Liv.: tantas moles, Curt. – insbes., ein Gewässer, eine Wasserleitung herbeileiten, hinleiten, lacum fossā ad flumen, Plin. ep.: aquam, Cic.: aquam, quae vocatur Tepula, ex agro Lucullano Romam et in Capitolium, Frontin. aqu.: Virginem ab octavi lapidis diverticulo duobus milibus passuum, Plin. – B) übtr.: 1) im allg.: errat, qui ea (animalia) in exemplum hominis adducit, als Beisp. aufstellt, Sen.: quibus promulgationibus potest quis illam rationem adducere, quoniam etc., den Grund anführen, ICt. – 2) insbes.: a) in eine gewisse Lage bringen, in einen Zustand versetzen, alqm in sermonem, invidiam, vituperationem, zum Gegenstand des usw.... machen, Cic.: alqm in suspicionem alci, jmd. bei einem in V. bringen, verdächtigen, Nep.: res in extremum discrimen, Cic.: in angustias summas, Cic.: alqm in eam necessitatem, ut etc., Liv.: tuli graviter et acerbe in eum me locum adduci, ut etc., in die Lage, Alternative versetzt werde, Cic.: u. so eo adduxit eos, ut etc., Cic.: est res iam in eum locum adducta, ut etc., dahin gekommen usw., Cic. – se suumque regnum ad ultimum discrimen, sich u. sein Reich aufs Spiel setzen, Liv.: alqd ad effectum, zustande bringen, Liv.: nondum Myronis (signa) satis ad veritatem adducta, erreichen die Wahrheit noch nicht ganz, Cic. – b) jmd. zu einer bestimmten Tätigkeit, Gemütsstimmung, Gesinnung hinführen, bringen, bewegen, antreiben, veranlassen, bestimmen, his rebus adductus, Caes.: alqm ad misericordiam, Ter.: ad iracundiam, Cic.: ad nequitiam, verleiten, Plaut. u. Ter.: in fletum, in metum, Cic.: in consuetudinem, Caes., od. ad consuetudinem, Cic.: adduci ad suspicandum, Cic.: non facile ad credendum, sich überzeugen lassen, glauben können, Nep. – adduci in eam od. maximam spem m. folg. ut u. Konj., od. m. folg. Akk. u. Infinit. Fut., od. m. folg. Genet. Subst. u. Gerundivi, zB. in eam spem adducimur, ut nobis ea contentio... interdum non fugienda videatur, Cic.: in spem maximam et verissimam sumus adducti, hunc ipsum annum salutarem civitati fore, Cic.: eā morā in spem adductus Aulus conficiendi belli, Sall. – m. folg. ut u. Konj., adducis me, ut tibi assentiar, Cic.: u. adductus sum officio, fide, misericordiā, ut etc., Cic. – bei vorhergeh. Negat. m. folg. quin. u. Konj., nullā calamitate victus... potuit adduci, quin etc., Hirt. b.G. 8, 19, 8. – dah. adductus alqā re, durch etwas bewogen, Bruti precibus, auf Bitten des B., Cic.: mercedulā, um ärmlichen Lohn, Cic.: pudore, aus Scham, Caes. – bes. jmd. zu dem Glauben be stimmen, vollst. alqm adducere, ut existimet m. folg. Acc. u. Infinit., Cic.: u. non possum adduci, ut putem, od. non adducor, ut putem, Cic., non adducor, ut credam, Liv., adduci nequeo, quin existimem, Suet., eo magis adducor, ut credam, Liv., alle m. folg. Acc. u. Infinit.: u. dah. bl. adducor m. folg. Acc. u. Infinit., Cic. (s. Wopkens Lectt. Tull. 3, 2. p. 330 ed. Hand): u. non od. vix posse adduci, ut etc., Cic.: u. ganz absol., adducor igitur et propemodum assentior, Cic. Vgl. übh. Krebs-Schmalz Antib. Aufl. 7. Bd. 1. S. 86. – c) einen Zustand herbeiführen, febres, sitim, Hor.: taedium vini, Plin. – / Archaist. Imperat. adduce, Plaut. asin. 355; Stich. 151. Ter. Phorm. 309 Fl. (Umpf. adduc): synk. Perf. adduxti, Ter. heaut. 819. – synk. Infin. adduxe, Plaut. rud. 1047. – paragog. Infin. Praes. Pass. adducier, Plaut. Bacch. 112.
-
18 antarius [1]
1. antārius, a, um (v. ἀνταίρω, dagegen aufrichten), zum Aufrichten dienlich, funes, die Seile zum Aufrichten eines Mastes, Gerüstes usw., Vitr. 10, 2, 3 (10, 3 in.).
-
19 blattinus
blattinus, a, um (2. blatta), purpurn, purpurfarbig, funes, Eutr. 7, 14, 1.
-
20 chalatorius
chalātōrius, a, um (χαλάω), zum Nachlassen geeignet, funes, Veget. mil. 4, 15.
См. также в других словарях:
Funes — is a Spanish surname and also the name of several places, such as:*Funes, Santa Fe (Argentina). *Funes football club, is a soccer team of Funes, Santa Fe, Argentina. You can visit the Wikipedia s article by clicking here:… … Wikipedia
Funès — Funes ist der italienische Name der Gemeinde Villnöß in Südtirol. Funes oder Funès ist der Familienname von Louis de Funès (1914–1983), französischer Schauspieler Mauricio Funes (* 1959), salvadorianischer Journalist Olivier de Funès (* 1949),… … Deutsch Wikipedia
Funes — oder Funès ist der Familienname von Louis de Funès (1914–1983), französischer Schauspieler Mauricio Funes (* 1959), salvadorianischer Journalist Olivier de Funès (* 1949), französischer Schauspieler und Pilot Ort: Funes ist der italienische Name… … Deutsch Wikipedia
FUNES — FUNES, town in Navarre, northern Spain. A charter granted to Funes and the neighboring town of Viguera at the beginning of the 12th century also regulated relations between Jews and Christians, including the mode of establishing evidence in… … Encyclopedia of Judaism
Funes (de) — Ce nom espagnol devrait renvoyer à la commune de Funes, en Navarre. Le nom complet de Louis de Funès est de Funes de Galarza , ce dernier nom étant celui d une localité de la province de Guipúzcoa … Noms de famille
FUNES — olim e viminibus, nondum cognito cannabis usu. Lycophron Cassandrâ, Σφραγὶς μένει Θόαντος εν πλευραῖς ἔτι, Λύγοιςι τετρανθεῖςα. Vibix manet Thoantis in tergis adhuc Lentis betulis sculpta. Calpurn. Ecl. 2. Quod si dura times etiam nunc verbera… … Hofmann J. Lexicon universale
Funes — Funes, Gregorio … Enciclopedia Universal
Funès — (Louis de) (1914 1983) acteur de cinéma français: le Gendarme de Saint Tropez (1964), le Corniaud (1965) … Encyclopédie Universelle
Funès — [fy nɛs], Louis de, französischer Filmschauspieler, * Courbevoie 31. 7. 1914, ✝ bei Nantes 27. 1. 1983; Komiker in vielen Unterhaltungsfilmen. Filme: Der Gendarm von Sankt Tropez (1964); Die dummen Streiche der Reichen (1971); Die Abenteuer… … Universal-Lexikon
Funes — Por Funes puede entenderse: la localidad argentina de Funes, en el Gran Rosario, provincia de Santa Fe; la localidad argentina de Deán Funes, en la provincia de Córdoba; el municipio colombiano de Funes, en la provincia de Nariño; el municipio… … Wikipedia Español
Funès — Cette page explique l histoire ou répertorie les différents membres de la famille de Funès. Pour l’article homophone, voir Funes. Louis de Funès (1914 1983), acteur comique français ; Louis de Funès (rose) est une rose, p … Wikipédia en Français